شب یلدا , از جشن های ما ایرنیان که همه ساله برگزار شده و به فال نیک گرفته می شود، شب یلدا نام دارد. خوشبختانه از معدود جشن‌هایی است که فراموش نشده است. این جشن از زمان‌های بسیار گذشته رواج داشته و از سنت‌های بسیار خوب ما ایرانی‌ها محسوب می شود. در ادامه مطلب به معرفی شب یلدا و آداب و رسوم آن می پردازیم
شب یلدا به غروب آخرین روز پاییز تا طلوع آفتاب روز بعدش اطلاق می شود. کلمه‌ی یلدا از ریشه سریانی است که معنای تولد یا زایش زاد روز دارد. ابوریحانی بیرونی شب یلدا را میلاد اکبر” دانسته و معنایش را تولد خورشید منظور کرده است.
شب یلدا یا همان شب چله ، بلندترین شب سال در بخش شمالی کره زمین است. به زمان مابین غروب خورشید از روز 30 آذر یعنی روز آخر پاییز تا هنگام طلوع خورشید در روز اول دی ماه یعنی اولین روز از فصل زمستان گفته میشود. که ایرانیان این شب را جشن می گیرند.
همه ما شب یلدا را درازترین شب سال می دانیم و خود را برای جشن گرفتن آماده می کنیم. هر منطقه رسم و رسوم خاصی برای برگزاری جشن دارد که در این مطلب می خواهیم به بعضی از آنها آن بپردازیم. شب یلدا یا همان شب چلّه در اکثر استان‌های ایران با شوق و ذوق فراوانی انجام می شود.
معمولا تهرانی‌ها در هر جشن عادتِ دور هم جمع شدن را ترک نمی کنند، همه‌ی فرزندان به خانه‌ی پدر و مادرشان می روند و یک شب به یاد ماندنی را رقم می زنند. خوردن میوه های تابستانی مانند هندوانه، صرف آجیل و دیگر میوه های خشک از کارهایی است که تهرانی‌ها در شب چله انجام می دهند. با توجه به سبک زندگی امروزی که ماشینی شده است آن‌هم در شهرهای بزرگ، گرامی‌داشت این شب می تواند بر حفظ سنت‌های قدیمی اثرگذار باشد. فراموش نکنیم که فال حافظ و خواندن اشعار دیوان حافظ در برنامه شب یلدا اکثر شهرها گنجانده می شود
درباره این سایت